càncara 1 , nf, nm: càncaru 1 Definizione
calanchedha o calancolu, su buidedhu de s'ossu de is barras inue funt fichias is dentes = itl. alvèoli dentali; ferros (is mascos cravaos in su muru, is féminas postas a s'apertura) chi aguantant e lassant serrare o apèrrere s'apertura etotu (ghenna, fentana): s'assaedhu chi intrat tra mascu e fémina si narat àscia
Sinonimi e contrari
ampile,
àncara,
unchinu
/
artera,
croco,
frontissa,
grafale,
grifone
Modi di dire
csn:
unguentu de càncaru = pessone limida, susunca; lassare in càncaru a unu, una cosa = lassare in tzàntara, lassare totinduna, de suncuna, in campu e in crachi; istare donzunu in càncaros suos = istare a contu sou, chentza pesare subra de sos àteros, pessarebbei onzunu isse etotu a sos bisonzos suos; èssere in càncaros = èssiri sanu, síncheru; portare sos bratzos che càncaru de ferru = fortes meda, èssere forte (nadu de ccn.)
2.
póveru e mischinu chie no istat in càncaru sou! ◊ ista in càncaros tuos! ◊ est ómine antzianu, ma in càncaros!
3.
cun càncaros sas carres ndhe ant tiradu a pículos e a cantos mannos ◊ poltat sos bratzos parent càncaros de ferru!
4.
addaghi intendhet sas campanas lassat totu in càncaru e essit dereta
Etimo
ltn.
canchalus
Traduzioni
Francese
alvéole
Inglese
alveolus
Spagnolo
alvéolo
Italiano
alvèolo
Tedesco
Alveole.